fyrstu hugsanir mína sem bloggari

Hugsum okkur aðstæður: Góðan daginn ; Já góðan daginn; heyrðu ég ætlaði að biðja um launahækkun; launahækkun já hvað ertu að hugsa um mikla hækkun; ja sko ég er búinn að vinna mjög vel undanfarið og ég hef ekki fengið launahækkun núna í langan tíma með það í huga þá er ég að hugsa um svona 40 – 50 þús á mánuði;  já þú ert að hugsa um það en ég eiginlega get ekki gert það sjáðu til þú ert núna með hæðstu tekjurnar meðal samstarfsfélaga þinna og ég get eiginlega ekki hækkað þig vegna þess að þá þarf ég að hækka alla og ég vil það ekki; hækka alla afhverju? Vegna þess að okkur er óheimilt að halda launum leyndum ég vil ekki fá alla hingað til að biðja um launahækkun.Þetta er ekki þróun sem ég vil að verði. Ég veit að við þurfum að gera margt til að ná jafnrétti en það hlýtur að sjást að þetta er ekki leiðin.  Ég náttúrulega sem karlmaður gæti átt erfitt að ímynda mér kynjabundið misrétti en heyrðu þetta vandamál er að leysast það tekur bara tíma.Konur eru í meirihluta þeirra sem útskrifast úr háskóla úr langtímanámi og hugafarsbreytingin  er að eiga sér stað í þjóðfélaginu.  Þetta er ekki vandamál sem verður leyst með einni pillu þetta tekur meðferð en góðu fréttirnar eru að þetta er að takast.  Að setja það í lög að að fyrirtæki verði að hafa jafn marga konur og karla sem stjórnendur það er bara bjánalegt fólk á að ná fram á eigin verðleikum það á ekki að fara eftir því hvort einhver sé með utan á liggjandi kynfæri eða innri. Þetta á ekki að fara út í það fólk sé ráðið eða kosið bara af því að það er kona karl.  Umræðan er svipuð og þegar svartir voru að berjast fyrir jafnrétti í Bandaríkjunum og hérna eins og þar þá næst ekki neinn árangur fyrr en við föttum að við erum manneskjur.Þannig að mín lausn er hættum að horfa á karl eða konu horfum á persónu.En hvað veit ég, ég er bara heimskur karl. Jæja þetta var fyrsta bloggið ef einhver hefur nennt að lesa þetta þá skal ég bjóða þeirri manneskju upp á smartís bæb